Wzniesiony został w stylu klasycystycznym w latach 1785–1788 wg projektu K.G. Langhansa. W latach 1862–1864 odnowiono kopułę i wieżę kościelną.

Kościół jest budowlą dwukondygnacyjną, murowaną z kamienia i cegły, tynkowaną, założoną na planie prostokąta, krytą czterospadowym, ceramicznym dachem.

Elewacje dekorowane są ozdobnymi profilowanymi obramieniami okien i porali, oraz boniami.

Największe wrażenie robi elewacja zachodnia, z prostokątnym portalem, ujętym dwoma potężnymi kolumnami doryckimi, które podtrzymują trójkątny tympanon z kostkowym fryzem.

Nad wejściem świątyni umieszczony jest napis „MDCCLXXXVII”.

W jednonawowym wnętrzu kościoła uwagę zwraca trzykondygnacyjne empory, założone na elipsie i wspierane na kolumnach jońskich, podtrzymujących gzyms pozornej kopuły.

Dekoracja malarska wnętrza świątyni utrzymana jest w tonacji biało–złotej.

Uwagę należy zwrócić przede wszystkim na prospekt organowy, zbudowany w 1764 roku przez Johanna Nesslinga.

W okresie letnim odbywają się tu koncert muzyki poważnej.