Kościół p.w. św. Marcina został wybudowany w XIV wieku.

Kościół jest budowlą orientowaną, wzniesioną z kamienia
z dodatkiem rudy darniowej i cegły. Założony został
na planie prostokąta z masywną wieżą od zachodu i wyodrębnionym
w bryle prezbiterium, zamkniętym trójbocznie od wschodu. Bryłę świątyni wzmocniono uskokowymi skarpami. Od strony północnej do prezbiterium kościoła przylega zakrystia zaś od południa dwie kruchty, z których jedna prowadzi do prezbiterium druga bezpośrednio do nawy.
Wnętrze świątyni jest salowe nakryte drewnianym stropem. Od prezbiterium wydziela je ostrołukowy łuk tęczowy. Prezbiterium i przylegającą do niego od północy zakrystię przysklepiono kolebkowo-krzyżowo. Wśród elementów wyposażenia świątyni na uwagę zasługuje
barokowy ołtarz boczny z 1731 roku, w który wkomponowano figurę gotyckiej Madonny.

Centralne miejsce prezbiterium zajmuje
barokowy ołtarz główny ufundowany w 1735 roku. Jego kompozycja jest architektoniczna z wyraźnie zaznaczonym podziałem na dwie kondygnacje, których ramy wyznaczają przerywane gzymsy
i dźwigające je kolumny oraz pilastry w porządku korynckim spoczywające na wydatnych cokołach. W nim również uwagę przyciąga postać Matki Boskiej z Dzieciątkiem.

W prezbiterium znajduje się także
barokowa chrzcielnica z 1770 roku w formie muszli podtrzymywanej przez klęczącego anioła. Jej pokrywę zdobi kompozycja przedstawiająca chrzest Chrystusa w Jordanie. Barokowe wyposażenie dopełnia
wykonana w XVIII wieku ambona, ustawiona przy łuku tęczowym od strony nawy. Na baldachimie nad amboną znajdują się motywy z siedzącymi postaciami Ojców Kościoła.

W świątyni znajdują się także
płyty epitafijne wykonane w XVI i XVII wieku. Poświęcone są one członkom rodów von Kittlitz i von Zedlitz. Wypełnieniem wnętrza kościoła są medaliony ze scenami figuralnymi namalowanymi w wieku XVII. Ciekawostką jest fakt, że strona północna kościoła nie posiada okien, gdyż ta strona symbolizowała w średniowieczu zło. Kościół św. Marcina przedstawia
wysokie wartości kulturowe. Łączy elementy trzech epok: gotyku, renesansu
i baroku.