Kościół ewangelicko-augsburski pw Św. Trójcy to najcenniejszy zabytek sakralnej sztuki protestanckiej Śląska, najsłynniejszy zabytek Świdnicy, a przy tym największy drewniany kościół w Europie.

Kościół Pokoju pw. Trójcy Świętej w Świdnicy jest zabytkowym budynkiem sakralnym wybudowanym na mocy porozumień traktatu westfalskiego zawartego w 1648 i kończącego wojnę trzydziestoletnią. Należy do świdnickiej parafii Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce.

Świdnicki Kościół Pokoju jest ostatnim z trzech Kościołów pokoju po obiektach w Głogowie i Jaworze, pod którego kamień węgielny położono 23 sierpnia 1656.

Autorem projektu był wrocławski mistrz budowlany Albrecht von Saebisch.

Kościół Pokoju w Świdnicy został wzniesiony w systemie szachulcowym jako bazylika wybudowana na planie krzyża greckiego.

Na parterze i czterech piętrach empor mogło się zmieścić 7500 osób (w tym 3000 miejsc siedzących).

Kościół był budowany z myślą o pomieszczeniu jak największej liczby osób, co było ważne zwłaszcza w czasach ograniczania wolności wyznania dla protestantów.

Dlatego też świątynia posiada ogromną powierzchnię wewnętrzną (1090 m²) i kubaturę.

W 2001 Kościół Pokoju w Świdnicy został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Stanowi symbol pojednania polsko-niemieckiego – nie tylko ze względu na nazwę, ale też na wspólną wizytę w świdnickim kościele w 1989 premiera Polski Tadeusza Mazowieckiego i kanclerza Niemiec Helmutha Kohla, kiedy obaj politycy modlili się tu o pokój i pojednanie.

Wstęp płatny