Centralnym miejscem Kudowy Zdrój odwiedzanym przez turystów i kuracjuszy jest Park Zdrojowy.
Założony w XVIII wieku w miejscu wypływania źródeł mineralnych u podnóża góry zwanej Parkową swój najbujniejszy rozkwit notował w latach 20-tych XX wieku. Bogata zróżnicowana w zależności od pory roku roślinność parku obfituje w agawy, kaktusy, opuncje, draceny, saganowce i rododendrony
Najstarszą i najbardziej reprezentacyjną częścią jest park Centralny. Oś założenia stanowi główna promenada mająca swój początek w okolicach pijalni, gdzie znajduje się
bogactwo ciekawej roślinności. Wszystkie części parku urozmaicone są licznymi ścieżkami i alejkami. Na obszarze parku Zdrojowego oraz wzdłuż głównej promenady spacerowej znajdują się najważniejsze obiekty architektoniczne: "Zameczek", "Polonia", muszla koncertowa, podświetlana fontanna, pijalnia oraz dawna hala spacerowa, czyli otwarta konstrukcja żeliwna, zwana dziś „Teatrem Pod Blachą”, gdzie często odbywają się
koncerty muzyki uzdrowiskowej oraz sąsiadujący z nią teatr Zdrojowy. Od zachodu park zamknięty jest okazałym stawem. Lata 20. XX wieku uważane są za
lata świetności parku. Jego niedawna renowacja przywróciła mu właśnie ówczesny, znany z rycin, obrazów i starych fotografii wygląd. Obecnie w części parku trwają prace renowacyjne przywracające stan z lat 20. XX wieku.
Park został założony pod koniec XVIII wieku przez barona von Stillfrieda w 1787, w miejscu wypływania źródeł mineralnych u podnóża góry Parkowej, a w początkowych latach XIX wieku park został powiększony. Założenie parku Zdrojowego zaprojektowano na wzór parków angielskich. Dawniejszy dom gościnny dla kuracjuszy "Zameczek", obecnie sanatorium został wzniesiony w 1772. Dawny dom zdrojowy obecnie
Sanatorium Polonia, w którym znajduje się teatr Zdrojowy wybudowano w 1905 jako tzw. Książęcy Dwór. Pijalnia wód, półkolisty budynek nawiązujący do architektury barokowej połączony z dużą otwartą żeliwna halą spacerową stylu secesyjnym, pod którą przebiega główna aleja parkowa i nowymi łazienkami została zbudowana na początku XX w. Jej wnętrze zdobią
malowidła węgierskiego malarza Arpada Molnara ukazujące stary zdrój oraz Dolny Śląsk z początku XX wieku.